skip to main |
skip to sidebar
Kunst om de kunst
Het sneeuwt weer lichtjes in Moscow (bij -10 graden) en dus verplaats ik mij maandagmiddag naar de ondergrondse gangen en pak het laatste traject van de metrotour op. Beetje trots ben ik wel op mijzelf, dat ik dit ook in mijn eentje kan en blij dat ik nog even het staartje heb meegepikt, want de subway’s van Moscow zijn de mooiste. Het voordeel van gisteren is, dat ik alle trajecten nog goed uit mijn hoofd weet en dus pak ik vandaag zonder enige aarzeling de groene lijn om vervolgens uit te stappen op Novokuznetskaya, dat in de wijk Zamoskvoretsje, voorbij de Moskva-rivier ligt. Deze wijk belooft een aantal sterattracties, waarvan de interessantste de Tretjakovgalerij. Hier is de grootste collectie Russische kunst ter wereld ondergebracht, dat ooit eigendom was van de steenrijke textielfabrikant Pavel Tretjakov (1892). De verzameling telt nu meer dan 100.000 Russische werken. De collectie schilderijen uit de 18e eeuw geloof ik wel, veel portretten, interessanter zijn de doeken van de tweede helft van de 19e eeuw (Realisme, nadruk op ongelijkheid en rechtvaardigheid) en begin 20ste eeuw (grote vormen en veel kleuren). De Russische iconenverzameling op de benedenverdieping is verrassend. De prachtige Drievuldigheid (1420), geschilderd door Andrej Robljov, is inderdaad een plaatje om te zien. Op de begane grond zijn verder nog zalen gewijd aan Russische sieraden, tekeningen en aquarellen, maar zijn minder interessant. Na 1,5 uur besluit ik om de buurt rondom de Tretjakovgalerij te ontdekken en vele kerken (o.a. de Opstandingskerk, Kerk van de Moeder Gids Troosters der Bedroefden, Kerk van de H. Clemens en de 17de-eeuwse Nicolaaskerk) omlijsten hier de straten. Wat mij betreft is de Tretjakovgallerij het enige hoogtepunt in deze wijk, want het ouderwetse Zamoskvoretsje is in geen enkel opzicht een weerspiegeling van hetgeen ik eerder heb gezien en het is de kunst om daar doorheen te kijken. 
Het sneeuwt weer lichtjes in Moscow (bij -10 graden) en dus verplaats ik mij maandagmiddag naar de ondergrondse gangen en pak het laatste traject van de metrotour op. Beetje trots ben ik wel op mijzelf, dat ik dit ook in mijn eentje kan en blij dat ik nog even het staartje heb meegepikt, want de subway’s van Moscow zijn de mooiste. Het voordeel van gisteren is, dat ik alle trajecten nog goed uit mijn hoofd weet en dus pak ik vandaag zonder enige aarzeling de groene lijn om vervolgens uit te stappen op Novokuznetskaya, dat in de wijk Zamoskvoretsje, voorbij de Moskva-rivier ligt. Deze wijk belooft een aantal sterattracties, waarvan de interessantste de Tretjakovgalerij. Hier is de grootste collectie Russische kunst ter wereld ondergebracht, dat ooit eigendom was van de steenrijke textielfabrikant Pavel Tretjakov (1892). De verzameling telt nu meer dan 100.000 Russische werken. De collectie schilderijen uit de 18e eeuw geloof ik wel, veel portretten, interessanter zijn de doeken van de tweede helft van de 19e eeuw (Realisme, nadruk op ongelijkheid en rechtvaardigheid) en begin 20ste eeuw (grote vormen en veel kleuren). De Russische iconenverzameling op de benedenverdieping is verrassend. De prachtige Drievuldigheid (1420), geschilderd door Andrej Robljov, is inderdaad een plaatje om te zien. Op de begane grond zijn verder nog zalen gewijd aan Russische sieraden, tekeningen en aquarellen, maar zijn minder interessant. Na 1,5 uur besluit ik om de buurt rondom de Tretjakovgalerij te ontdekken en vele kerken (o.a. de Opstandingskerk, Kerk van de Moeder Gids Troosters der Bedroefden, Kerk van de H. Clemens en de 17de-eeuwse Nicolaaskerk) omlijsten hier de straten. Wat mij betreft is de Tretjakovgallerij het enige hoogtepunt in deze wijk, want het ouderwetse Zamoskvoretsje is in geen enkel opzicht een weerspiegeling van hetgeen ik eerder heb gezien en het is de kunst om daar doorheen te kijken. 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten