Happy New Year!

We beginnen oudejaarsdag met een ontbijt in Caffee Mania, waarna de rest van de groep de Moskouse metro verkennen. Volgens de boekjes is het metrostelsel van Moscow de meest efficiënte ter wereld. Met meer dan 165 stations, ongeveer 265 km aan spoorlijnen, 9300 treinen, een maximale snelheid van 90 km/p en met dagelijks 8-9 miljoen reizigers is de Russische metro meer dan die van New York en Londen bijelkaar. Wat opvalt, is de kunst waarmee de ondergrondse is verfraaid. Architectonisch geslaagd, met sierlijk gestuukt lijstwerk en kroonluchters. Er is een centrale, cirkelvormige lijn, de Koltsovaya of Ringlijn. Deze ringlijn verbindt de acht "rechte" of radiale lijnen met elkaar. Wegwijs raken is eenvoudig dankzij de overzichtelijke kaarten die overal in het station hangen.Na de tour verfrissen we ons snel op voor oud & nieuw. Café-restaurant Voque sluit om 22.00 uur haar deuren en dus zijn we genoodzaakt eerder aan tafel te schuiven. Het is een geslaagde avond, hoewel het eten na onze uitgebreide testsessie van een maand geleden, toch iets tegenvalt. Het feit dat we eerder op straat staan, geeft ons wel genoeg tijd om de tickets te bemachtigen voor de club waar we na het 12 uurmoment op het Rode Plein naartoe willen. Deze tijd bleken we ook wel nodig te hebben. De straten lopen vol met Russen en ook de Militsija en OMON (oproerpolitie) is massaal op de been. We worden overal gefouilleerd en moeten helaas de meegebrachte champagneflessen vroegtijdig achterover gieten om door het geweld van de politie te ontkomen. In licht beschonken toestand gillen we alvast luidkeels Happy New Year en leggen dit humoristisch moment vast op onze camera's. Elke voet die we daarna nog zetten richting het Rode Plein, belandden we in een fuik en zo moeten we meer kilometers maken om bij de club te komen. Daar kunnen we eigenlijk zo naar binnen, al wordt de clubmanager erbij gehaald voor een vluchtige face control. De sfeer zit er helaas nog niet in en een aantal van ons maken zich zichtbaar zorgen. Gelukkig kunnen we zoals voorgesteld het plein oplopen en binnen 3 minuten en 2 fouilleersessies staan we pontificaal voor de Basiliuskathedraal. Omringd door velen, met prachtig vuurwerk en met meegebrachte sterretjes spreken we elkaar om 12 uur de beste wensen uit. Daarna vluchtten we weer de club in en toasten we met champagne & vodka op het nieuwe jaar en dansen onder een indoor sneeuwbui door tot diep in de nachtelijke uurtjes. Happy New Year!

Moscow in het kort

Vandaag hoppen we van buurt tot buurt. De tijd is te kort om het allerbeste wat Moscow te bieden heeft te laten zien. En dus gaan we naar het Kremlin met zijn kathedralen, lunchen we bij onze favourit Caffee Mania, bezichtigen we het Rode Plein met de Basiliuskathedraal en het Leninmausoleum en shoppen we ook nog even in de GUM. Het stempeltje is nog steeds niet binnen en omdat we ook niet het inkomen willen spekken van de Militsija blijven we bewust een beetje op afstand. ’s Avonds eten we in het Ресторан Tvrandot, grenzend aan het fameuze Pushkin restaurant en beide van dezelfde eigenaar. We komen in een schitterende ambiance terecht, dat ons voor even terugvoert naar Parijs uit de 18e eeuw. Het menu omvat eigenlijk teveel om te kiezen, en de hoge prijzen dwarrelen nerveus voor onze ogen. Op de wijnkaart staan wijnen tot wel E 2000! Gelukkig vinden we een betaalbaar en goedkoop flesje van ruim E 60 die vanavond rijkelijk vloeit. We sommeren de bediening, keurig gekleed in kostuums, dat we na de 6e fles geen ongevraagde nieuwe willen en nippen verder aan ons glas. Het eten is goed, de bediening nog beter, maar de sfeer is de bepalende x-factor die deze avond completeert. Als toetje nemen wij onze gasten mee naar het smaakvolle Café Gallerya, waar we een paar weken geleden nog met manager Katja hebben gesproken. Het blijkt, zo lees ik in het boekje van Peter d’Hamecourt (Moskou is een gekkenhuis), een van de dure hotspots van de nieuwe rijken in Rusland en ook nog van dezelfde eigenaar als Café Voque waar we met oud & nieuw gaan eten. Gallerya of Voque, ik kijk nu al uit naar morgen!

Stempeltje hier, stempeltje daar

We kijken er al weken naar uit en ook op de laatste verjaardagfeestjes is Moscow een veelbesproken onderwerp. Vandaag is het dan zover. Het voelt heel bijzonder als je vrienden besluiten om naar Moscow af te reizen om even deel uit te maken van je leven hier en om het jaar af te sluiten in een wereldstad dat de laatste tijd in opspraak is – al is het vooral dankzij onze verhalen over het Rode Plein. Als we de douane zijn gepasseerd is het verkrijgen van het registratiestempeltje dan ook prioriteit nummer 1. Overal vragen we ernaar, maar we krijgen voorlopig nul op rekest. Dan maar in de taxi, die via een omweg via de Moskouse landschappen in razendsnel tempo van links naar rechts over de weg raast. Het is me het ritje wel, maar we arriveren 'veilig' vlakbij ons appartement. Jammer genoeg is de taxi van de anderen doorgereden en dus zijn we voor even van elkaar gescheiden. Chaos! In de sneeuw met een temperatuur van -7 haalt Martijn dankzij de mobiele telefoon de gestrande reizigers op en glibberen we gezamenlijk het appartement in. ’s Avonds eten we een hapje bij de Uzbeek. Een inmiddels bekend adresje voor een goedkope doch prima hap, en waar de gangen van het diner onderbroken wordt voor optredens van glimlachende buikdanseressen. En ook hier staat op tafel een waterpijp, waar de Russen naast Vodka en kaviaar kennelijk ook verslaafd aan zijn geraakt. In de Uzbeek heerst vanavond een aparte sfeer dan we gewend zijn en maken aanstalten om alvast sfeer te proeven op het door sneeuw bedekte Rode Plein dat we morgen uitgebreid gaan ontdekken. We clubben nog even in een vage tent en duiken daarna ons bedje in, helaas nog zonder de beruchte stempel.

Wij wensen iedereen prettige kerstdagen en een gezond, liefdevol, gelukkig en spiritueel 2007! Wij wensen iedereen prettige kerstdagen en een gezond, liefdevol, gelukkig en spiritueel 2007!Wij wensen iedereen prettige kerstdagen en een gezond, liefdevol, gelukkig en spiritueel 2007! Wij wensen iedereen prettige kerstdagen en een gezond, liefdevol, gelukkig en spiritueel 2007! Wij wensen iedereen prettige kerstdagen en een gezond, liefdevol, gelukkig en spiritueel 2007!

Met de kerst thuis

Een witte boterham met hagelslag, een glas ‘echte’ melk, tijdschriften, mijn eigen kussen.....we vliegen vrijdag even terug naar Nederland voor kerst. Het is praktisch een maand geleden dat ik voet op Russische bodem zette en het wonen hier went. Natuurlijk mis ik familie en vrienden en ik zal ook niet ontkennen dat de 'sense of urgency' naar een aantal typisch Nederlandse (voedings)producten groot is. Maar Moscow bruist van de energie. Haar zeer rijke historie, de Russische revolutie, de tsaren, de tweede wereldoorlog en het communisme die allen hun stempel hebben gedrukt op deze metropool, heeft mij deze vier weken in haar ban. Ook de prachtige architectuur van renaissance tot byzantijns, talrijke kathedralen, kerkjes en de vele bezienswaardigheden maken het voor een stedenliefhebber hier prima vertoeven. Wat echter na deze maand nog niet went is de Russische politie. Overal aanwezig, in verschillende uniformen en in verschillende soorten: Gewone politie (Militsija), Oproer politie (Omon), Verkeerspolitie (GibbDD), etc.. Maar let op, alle politie is corrupt. Gisteravond zijn we voor de tweede keer op het immers bekende plein door de beschermers van Poetin aangehouden. We hoefden - dankzij goede voorzorgsmaatregelingen - niet in de buidel te tasten. Als je in dergelijke situaties verzeild bent geraakt, dan is het even spannend en word je ook lichtelijk paranoia, maar weet je wel één ding zeker: het levert in ieder geval leuke verhalen op aan tafel met de kerst (thuis).

Het is brrrrr, koud in Moskou

Ondanks dat de Russische winter volgens de lokale media bijzonder zacht begint dit jaar, werd ik vandaag verrast door de langverwachte kou die neerdaalde over Moskou. Ook de eerste paar sneeuwvlokjes hebben doorgezet en bedekt de vuiligheid van de straten met een witte mantel van ruim 3 cm. Maar de temperatuurschommelingen zijn op zijn minst opmerkelijk te noemen. Voordat de temperatuurdaling namelijk inzette, was het vorige week nog 9,3 graden, vijftien graden warmer dan normaal. Sinds gisteren zakt het kwik overdag gemakkelijk naar -5 en ’s nachts zelfs naar -10 graden. Maar de echte minimumrecords van Moskou liggen rond het midden van de vorige eeuw, waar -38,0 graden op 31 december 1978 ooit werd gemeten. Vertwijfeld vragen de Russen zich af waar dit jaar de Siberische kou blijft, maar als Nederlander die alleen maar 'zachte winters' kent, vind ik het nu al, brrrrr koud in Moskou.

Clubben in Moscow

We zijn het weekend druk geweest met het zoeken naar een club voor de Happy New Year Celebration met onze vrienden. Met slechts 2 weken te gaan hebben we nog altijd niet die leuke hotspot gevonden. Met dank aan de Nieuwe Revu die onlangs een artikel plaatste over ‘clubben in Moskou’ hebben we gelukkig een eerste aanknopingspunt. Maar niet alle clubs die in het artikel worden vermeld, liggen in het centrum. Omdat we het 12-uur moment op het Rode Plein willen vieren, vallen er gelijk een hoop af. Maar het restaurant dat we hebben geboekt, tipt ons een alternatief. Nieuwsgierig als we zijn, besluiten we gelijk een kijkje te nemen. De lounge/bar/restaurant valt meteen in de smaak. Omdat we meer input wensen over het programma van de avond, wachtten we op Katja, de manager van de club, die na flesjes Chablis en een aantal Bacardi Oro’s voor de mannen, nog steeds niet in da house is. Verontschuldigend, maar enthousiast vertelt ze even later alle ins & outs van de avond. We willen eigenlijk nog maar 1 ding: tickets! Alleen, zo blijkt, worden die alleen verkocht bij de deur op de avond zelf! Dat vinden wij niet fair en proberen een tactiek (Russische omkoping???) uit om toch verzekerd te zijn van een tafel. We krijgen geen O.K., wel haar 06, maar dat vinden we niet bevredigend. De volgende dag ondernemen Martijn en ik nog een poging en bezoeken nog 5 clubs. De eerste 3 beoordelen we vooral op grond van het armoedige casco, en scoren hierdoor jammerlijk geen voldoende. We stappen door en blijken in onze clubtocht ook een stukje cultuur mee te nemen. We zijn namelijk in de bekende wijk Kitay Gorod (16e-eeuws gedeelte van Moscow) beland. Aangezien de belangrijke straten van Moscow van hier in alle richtingen uitstralen, wordt verlengd in belangrijke wegen buiten de stad, wordt de Kitay Gorod (het Rode Vierkant) vaak beschouwd als het centrale vierkant van Moscow. Verkleumd van de kou, arriveren we bij de laatste club. Het ziet er naar uit dat dat deze moderne uitgaansplek met strak minimalistisch interieur nog niet zo lang geleden is geopend. Na een korte uitleg en rondleiding krijgen we hier ook meer garantie m.b.t. de tickets en voor de beruchte ‘face control’ of het tonen van een VIP badge hoeven we niet bang te zijn. Als we even later buiten staan, zijn we in knowtime op het Rode Plein dat deze dagen veranderd is in een grote ijsbaan waar de Russen zich vermaken. Omarmd door de muren van het Kremlin, de duizenden lichtjes die de GUM sieren, de prachtige Russische liederen die weergalmen door de speakers, de kerstbomen, en de winterse temperatuur die vandaag streng naar het minpunt kelderde gaat Rusland met een feeststemming het jaar uit, en wij ook gelukkig (nieuw jaar!).

Kort intermezzo

Hoe is het met Jumpy deel IV?

"Jumpy wordt met de dag vertrouwder! Voor haar hok ligt een handdoek van ons, met een bakje water en een bakje voer. Het water deelt ze trouw met Diesel,en het voer met onze halve zachte buurkater, Gijs. Gijs is van mijn buurvrouw en net als onze kater Casper twee jaar oud. Ze zijn dus samenopgegroeid. Mijn buurvrouw is onderwijzeres en gaat om een uur of half achtnaar haar werk. Gijs loopt dan bij haar de deur uit en is net op tijd bijons om aan te schuiven voor het ontbijt. Gijs is een scharrel die alleslust. Inclusief het Select voer van Jumpy! Dus Jumpy vindt Diesel het einde, Gijs tolereert ze maar ze zal niet op hemaf stappen....Maar dan hebben we nog een poes van elf jaar, Kees ( naam komt uit de filmFlodder vertelden ze me toen ik haar kreeg!!) Kees is een gewichtige tantevan een goeie 6 kilo! Maar heeft ook een zeer temperamentvol karakter!! Komniet in mijn buurt want ik kan heel hard meppen!!! :) Gelukkig doet ze dat alleen bij de andere katten, maar toch!! Goed, Jumpy wordt dus steeds vertrouwder!!! Ik mag nu niet meer op dehanddoek voor haar hok zitten, want dat is van haar. Met schijnaanvallen engebrom laat ze me duidelijk horen dat ik haar grenzen overtreed!! Ok,duidelijk!! :) Als je voor haar hok staat ligt links haar dekentje. Ja ja,de dame heeft een ruim stukje terrein wat ze het hare mag noemen!! Laat nu op dat plekje onze dikke Kees een klein dutje willen doen. Langzaam sukkeldeze in slaap tot ze ineens een kleine grijze furie op zich af zag vliegen!!Kees vloog een halve meter de lucht in van de schrik, en loopt nu met eengrote boog om het blauwe kleedje heen! Foei, wat hebben wij gelachen!!! Ja,en Diesel mag dat dus wel!!! Snap jij het?Onder de bank stond trouwens een doos met een boormachiene....Mijn lievezoon Alex knutselt aan zijn auto...... heel erg veel knutselt hij aan dieauto!! :) Die doos stond in de weg, vond Jumpy, en ze heeft hem wat kleinergamaakt!! hahaha, tja moet hij zijn troep maar opruimen!! Ik had ook eenbouwvakkertje in huis!! :) O ja, ook leuk om te vertellen. Echt het laatste hoor!!! Zoals bijna allekonijntjes wordt ook Jumpy liever niet opgetild.... maar dat wist jeallang!! :) Dus ik vind één keer per dag dierenmishandeling voor eenknuffelsessie wel genoeg voor Jumpy!! Tegen elven, als wij naar bed gaan,moet ze dus in haar hok. Daar hebben we een plumeau voor!! Die kan je leuklang maken en je kan een konijntje daar leuk mee porren en de kant die jijwilt dat ze gaan opsturen, zonder ze zeer te doen! Nu is het zo, dat ik deplumeau alleen nog maar hoef te pakken en "bedtijd!!!" te gillen en Jumpyvliegt haar hok in!! Ja ja, tot eergisteren! De dame bleef pontificaal voorhaar hok zitten en ze zag me echt wel aankomen!! Ik op de knieën, plumeau inde aanslag, en daar valt ze me toch die plumeau aan!!! hahahahaha!!!!!Nou, met deze verhalen kan je weer even vooruit. Als ik naar rechts kijk ligt daar een konijntje voor haar schone hokkie een beetje voor haar uit te suffen!! Ze doet jullie de groetjes!! En ik ook!! Anda"

Poetinmania

De populariteit van president Vladimir Poetin is hier onbegrensd. Terwijl de wereldpers zich massaal stort op een mogelijke nieuwe tereuraffaire, is de hedendaagse Moskoviet in de ban van deze mysterieuze en ongrijpbare politicus die voor een westerling als ik lastig te berekenen valt. De meerderheid van de Russen blijft echter de volste vertrouwen houden in president Poetin. De (over)waardering voor Poetin staat haaks op de recente gebeurtenissen die de reputatie van het land in mijn ogen in discrediet brengt. Zoals de moord op de Russische journalist Anna Politkovskaja om maar een voorbeeld te noemen. En nog veel recenter de vergiftiging van voormalige KGB-agent Alexander Litvinenko. De weduwe van en Litvinenko zelf in een verklaring die na zijn dood op 23 november werd uitgebracht beschuldigde de Russische autoriteiten van deze gruwelijke aanslag. Het Kremlin heeft elke betrokkenheid in de zaak, die talloze complottheorieën heeft voortgebracht, tot nu toe met klemtoon ontkend. Ondanks deze affaires, die nog dagelijks de voorpagina van de expat-kranten halen, is Poetin voor velen hier een held van de hoop. Alleen al omdat hij Moskou sinds lange tijd al dan niet negatief op de wereldkaart heeft gezet. En hoop is het enige, dat in een stad (land) waar de contrasten tussen arm en rijk steeds groter worden, kennelijk nu alleen nog telt.

Business (class) in Moscow

Kennis van de taal en cultuur van Rusland zullen zeker waardevol zijn in de zoektocht naar een baan. De gemiddelde Moskoviet spreekt geen tot gebrekkig Engels, dus is een master class Russisch vereist. Vandaag dan maar toch weer een poging ondernomen om via monster te solliciteren naar een tijdelijke job of stage. Bij een internationaal bedrijf, aangezien ik verwacht dat mijn kansen hier beter liggen. In mijn verwoede pogingen om een tijdelijk plekje op de Russische arbeidsmarkt te veroveren, boekt Martijn met zijn business echter wel goede resultaten (ook de reden dat ik tijdelijk het predikaat 'expat' mag dragen). Zo ongeveer drie maanden geleden werd Martijn door de ABN Amro Bank gevraagd om in een drietal landen, waaronder Moscow, het huidige treasury-steem te vervangen. Het systeem is bedoeld om de wholesale bankingactiviteiten lokaal te perfectioneren. Tot groot genoegen van het projectteam verloopt de voortgang van het project - ondanks de taalbarrière en cultuurachterstand - tot op heden naar wens. "De testfase is deze week positief afgerond. Dit betekent dat de afzonderlijke onderdelen van het totale systeem voldoen aan de functionele en technische eisen zoals door de bank is gesteld. Door dit positieve verloop kunnen we de komende periode richten op de geplande integratie- en eindgebruikers test om ten slotte ergens begin februari het huidige systeem dan ook daadwerkelijk te vervangen (uit Mockba Times)." Vandaag vliegt Martijn naar Roemenië, alwaar morgen de kick-off van deze tweede locatie plaatsvindt. Over de sms krijg ik zojuist het berichtje door dat hij in the plane zit - een net tikkie te oude Aeroflot - maar met een wel heel bijzondere buurvrouw naast zich, een heuse kat, want die krijgen hier ook gewoon een plaatsje in de business class ...

Kort intermezzo

Tja, tijdelijk verhuizen naar Moscow betekent ook tijdelijk afscheid nemen van mijn konijntje Jumpy. Ze is in goede handen, dat wist ik van het begin. Hoe is het met Jumpy? Een short overview over Jumpy in het kleindierenpensioen (Anda Blok van www.ceutelcottage.nl spreekt):

"Jumpy blijft het helemaal geweldig vinden!! Ik heb al tig keer tegen Frits gezegd: "Kijk nou, shit dat fototoestel!!!!" Gisterenavond lag Jumpy op haar kleedje voor het hok met daarnaast met 15 centimeter er tussen lag Diesel (links op de foto), onze kitten. Daarboven lag op de stoel Casper, onze andere kater naar benden de kijken en een beetje te soezen. Het is hier soms net de hof van Eden en ik kan je wel vertellen dat het puur genieten is dat alles het zo heerlijk met elkaar kan vinden. Ik pak haar nu iedere dag een keer open neem haar op schoot. Ik zit ook regelmatig bij haar op de grond en ze is, zoals alle nijntjes, heerlijk nieuwsgierig!! Ja, ze schrikt inderdaad vaak. Maar ja, met zoveel leven om haar heen is dat ook wel normaal denk ik. Vanmorgen wilde ze in de knispertunnel, maar aan de andere kant zat Gijs, onze rode buurkat. Gijs deed net of hij ook de tunnel in liep, en weg was ze!! hahahaha maar wel gelijk terug komen om het nog een keer te doen!! Het valt me op dat ze helemaal jullie systeem in haar lijfje heeft en dat dat nog steeds niet veranderd. Ze is 's morgens en in de avond het actiefst! Zoals je weet heb ik geen fototoestel sinds de vakantie. Ik heb dus alleen foto's van Diesel van toen we daar nog waren. Diesel is namelijk een "wilde" kat die we vanuit Brabant mee naar huis hebben genomen. dat "wilde" heeft hij ergens tussen Overloon en Rotterdam laten liggen want we hebben er de liefste kat aan die je maar kan wensen.Deze foto is ook van één van de laatste dagen en vele vele blikje kattenvoer!! :) Ik hoop echt dat mijn fototoestel snel klaar is. Ik ben nu al drie keer wezen vragen, ze zullen wel krankjorum van me worden daar!! :) Jullie missen trouwens niets aan Holland want het is vreselijk goor druilweer. De bekende donkere dagen voor kerst zijn dit jaar wel erg ver voor kerst!!! Groetjes van het beestenspul en Ceutelemien!!!."

Flaneren op de Red Square

Vandaag hebben we de dag in en rond het Rode Plein doorgebracht. Direct aan het begin van het plein, voor het historisch museum, stuitten we op een impossant sculptuur van de Russische held, Marshal Georgij Zjoekov. Hij speelde voor de Russen een belangrijke rol tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het beeld is gemaakt door Vjatsjeslav Klykov en werd onthuld in 1995. Aan de Noordzijde van het Rode Plein troffen we de GUM (Goem). Een zeer luxe warenhuis van internationalle allure, met echt alle topmerken onder 1 dak. Hier kom ik beslist nog een keertje terug, want dit shopparadijs is echt weerzinwekkend! Opmerkelijk detail. Terwijl wij ons kostelijk vermaakten bleek het weekend ook het favoriete tijdstip voor een Russische bruiloft. Een ongekend groot aantal bruidsparen flaneerde met familie en vrienden op het plein, waarna ze in monsterlijke (Hummer) limousines van het plein wegreden voor de huwelijkse inzegging. Een grappig aanzicht, en wat zijn de bruidjes hier jong!
Omdat een groot deel van het plein was afgesloten voor het publiek, moesten we publiekstrekkers als de St. Basil Cathedral en Lenin’s mausoleum helaas achter ons laten. We bleken echter wel net op tijd voor de wisseling van de wacht bij ‘The tombe of the unknown soldier´ in the Alexander Park naast de Kremlin Walls. Een memorial statue, opgedragen aan de Soviet soldaten die zijn ongekomen tijdens de Tweede Wereldoorlog. De overblijfselen van de ‘unknown soldiers’, waren oorspronkelijk begraven in een massagraf zo’n 41 km van Leningrad highway, waarna ze zijn herbegraven bij de muren van het Kremlin in 1966. De wisseling van de wacht is een indrukwekkend schouwspel en vindt ieder uur plaats (in de winter om het half uur). Het is overigens een traditie dat aanstaande bruidsparen hun trouwboeketten als eerbetoon bij het monument neerleggen. Het monument was zaterdag dan ook bezaaid met allerlei kleurrijke bloemen. Na een lekkere lunch bij Café Voque hadden we het wel gezien en liepen we stilletjes aan richting huis.

Caffee Mania

24 uur per dag is dit café open...Nu is dat geen uitzondering, want de horeca sluit in Moscow niet gauw zijn deuren rond middernacht. Uitzonderlijk is wel de vriendelijke sfeer die hier altijd overheerst. Caffee Mania is the place to be voor een small bite of een heerlijk bakkie bruin (red. Frits). Het is een trendy, industrustrieel oogend café, met een Amerikaanse twist. Verlekker je hier vooral aan het mediterraans eten (kleine kaart) – maar kijk ook eens naar de vitrine die vol staat met overheerlijke pastries. Een lust voor het oog! Caffee Mania is de vaste stek van Martijn’s projectteam en vandaar dat we hier vandaag om 13.00 uur hebben afgesproken om samen te lunchen. Martijn laat weten dat het ietsje later wordt en ondertussen geniet ik van mijn Moscow Times en een van de Mania's lekkere cappu's…Als Martijn uiteindelijk arriveert, gaan we beiden voor de salade Niçoise en een glas witte wijn. Na driekwartier maken we er een einde aan en vervolg ik mijn weg naar de binnenstad op zoek naar tickets voor een voorstelling in het beroemde Bolshoy Theatre. Het repertoire van de Bolshoy bestaat vandaag de dag uit maar liefst 25 opera's, zoals die van Ivan Sussanin, Eugeni Oneguin, The Wedding of Figaro, Aida en La Traviata en 25 balletvoorstellingen van o.a. Sleeping Beauty, Raymonda, Don Quixote, Swan Lake tot The Nutcracker en Romeo & Juliet om zomaar wat te noemen. Helaas blijken alle tickets voor het aankomende weekend uitverkocht te zijn. Met een programmaboekje in mijn hand besluit ik om thuis de website te bekijken op zoek naar meer cultureel vertier, want Moscow is naast Caffee Mania, ook the place to be voor theater.

Een inspirerende omgeving

Het is een tijd geleden dat ik een museum bezocht. Ik snap achteraf eigenlijk niet zo goed waarom het zo lang geleden is. Kunst inspireert en heb vandaag genoten van de buitengewoon bijzondere kunstobjecten die in The Moscow Museum of Modern Art (Petrovka) zijn tentoongesteld. Een spannende mix van avant-gardische, klassieke en moderne kunststijlen op een subtiele manier tentoongesteld.The Museum of Modern Art is gesitueerd in de Gubin’s mansion, een monument uit de 18e eeuw en ontworpen door de Russische architect Matvey Kazakov. Het museum opende voor het eerst haar deuren in december 1999. Vele kunstobjecten zijn van buitenlandse bekende kunstenaars. In het bijzonder zijn er objecten te zien van Armand, en the “Sun Disk” van de bekende Italiaanse beeldhouwer Arnaldo Pomodoro. Daarnaast vind je ook werk van de meesters uit Europa en Amerika, zoals Pablo Picasso, Fernand Léger, Salvador Dalí, Joan Miró en Rufino Tamayo. De kunstschatten in het museum worden overigens uitstekend beschermd. Om de 4 meter werd ik nauwlettend in de gaten gehouden door oude Russische vrouwtjes die (en gelijk hebben ze) de geraniums hebben verruild voor het schilderachtige landschap van Moscow. Eenmaal buiten deed ik nog een ronde langs de bewust-kitscherige tentoongestelde beelden in de tuin van het museum en hiermee eindigde ik mijn cultureel uitstapje voor vandaag.

De eerste sneeuwvlokjes

The Moscow Museum of Modern Art stond dinsdag op de planning, ware het niet dat uitgerekend op deze dag het cultureel erfgoed dicht is...! Eigenlijk de gehele dag niet veel gedaan, aangezien ik nog in afwachting ben op mijn registratie (de stempel op mijn migratiecard). Zodra ik dit in mijn bezit heb, kan ik mijn culturele uitstapjes voortzetten. Voor die tijd beweeg ik mij alleen nog in een straal van 800 meter rondom de rue Tverskaya...De tijd die ik nu over heb, spendeer ik vooral op de digitale snelweg. Op zoek naar een leuke club/restaurant voor oud & nieuw. Want als je vrienden hiervoor naar Moscow komen, wil je wel er een speciale avond van maken. Hoewel wij een optie hadden op een tafel voor tien in het fameuze Cafe Pushkin - the place to be - hebben we na een korte uitleg helaas moeten bedanken. Reden; ze vroegen 60.000 roebels (zo'n 1600 euro p.p.), weliswaar voor een avond boordevol wining, dining & live-entertainment. Bij 10.000 roebels hadden we het waarschijnlijk wel gedaan, maar dit gaat echt te ver! Maar hoe zouden de Russen dat zelf kunnen bekostigen? In de Moscow Times las ik dat de gemiddelde Rus zo'n 5000 roebels (150 euro) per maand verdient! Niet zo gek dat de meesten een biertje op straat drinken...?! Overigens dwarrelden vandaag de eerste sneeuwvlokjes over straat. Ik mocht het allemaal aanschouwen vanuit ons appartementje. Helaas van korte duur...maar ook de kou valt erg mee. Vorig jaar was het rond dit tijdstip van het jaar -20 graden, nu is het aangenaam koud zo'n 3 graden. Morgen dan maar weer richting The Moscow Museum of Modern Art...zou Sinterklaas vanavond ook Moscow aandoen?

Mijn eerste week Moscow ...

Inmiddels verblijf ik nu een week in Moscow. Het (dure) leven begint te wennen. En ook de russen zelf. Niet echt open, onvriendelijke mensen en op elke hoek drinken ze wel een Heineken. En het weer: bewolkt en af en toe een spat regen. Het maakt het dagelijks leven op het eerste gezicht onplezierig. Desondanks vermaak ik mij wel in deze moderne stad. Genoeg te doen, in alle opzichten, al is het bekijken van de vele Russische vrouwen een bezigheid opzich. Met veel bombarie sieren zij het straatbeeld, beplakt met labels van bekende Italiaanse/Franse designers…Hoe meer, hoe beter zullen zij denken. Terwijl ik van mijn heerlijke cappucino nip lees ik gratis The Moscow Times (expat-krant van eigenaar Derk Sauer, overigens een Nederlander) in de Coffee Company anex Starbucks en kijk ik wat er verder in de wereld gebeurt. Het leven is toch wel leuk in Moscow…morgen staat er overigens cultuur op de agenda. The Moscow Museum of Modern Art (MOSKOVSKIY MUZEY SOVREMENOVO IKUSSTVA). I will let u know …

@ The Kremlin

Dat we lang moesten wachtten in de rij dat is begrijpelijk. Dat de deur als wij aan de beurt zijn uiteindelijk op slot wordt gedaan, dat is onbegrijpelijk. Wat bleek, een coffee break van een half uur ... Okay netjes gewacht in het overigens steeds kouder wordende Moscow (vandaag -1, zo voelde het wel?) en uiteindelijk om 13.00 dan toch het Kremlin - na een avontuur de dag ervoor - binnen. The Armoury Chamber, The Assumption Cathedral, The Annunciation Cathedral, The Archangel's Cathedral, The Patriarch's Palace en The Twelve Apostles Church, The Church of Laying or Lady's Holy Robe, The Ivan the Great Bell-Tower, The Tsar Cannon, The Tsar Bell, ... where to begin? Feitelijk begint met de bouw van het Kremlin de geschiedenis van Moskou. Ook nu nog is het Kremlin de kern van de stad. Het was het punt vanwaar de stad werd uitgebreid en gedurende vele eeuwen het geestelijke en wereldlijke centrum van het land. De naam komt uit het Grieks en betekent ‘burcht’ of ‘vesting.’ In de drie eeuwen na Joeri Dolgoroeki werd de vesting verschillende keren verwoest of platgebrand. Momenteel beslaat het Kremlin 28 hectare. Rondom loopt een rode bakstenen muur van 2235 meter lang. De vestingmuur werd op bevel van Ivan III aan het einde van de 15e eeuw gebouwd door Italiaanse bouwmeesters (1462 – 1505). Het was een fantatische dag met veel cultuur en het weerzien van bijzondere schatten! Jammergenoeg mochten we niets op de gevoelige plaat vastleggen, maar het Kremlin is zeker een must see als je een keer Moscow aandoet!

Kort intermezzo

Tja, tijdelijk verhuizen naar Moscow betekent ook tijdelijk afscheid nemen van mijn konijntje Jumpy. Ze is in goede handen, dat wist ik van het begin. Hoe is het met Jumpy? Een short overview over Jumpy in het kleindierenpensioen (Anda Blok van www.ceutelcottage.nl spreekt):

Achter mij langs loopt er een klein konijntje door de kamer te popcornen!!!:) Ze doet haar naam eer aan. We laten haar nu hele dagen los door de kamer lopen en ze is eigenlijk alleen in de nacht nog in haar hok. Goed dat je schreef over die korrels, want dat werkt dus wel. Het weg gooien van haar "oude" voer, daar trapte madammeke niet in!! :) Maar de groene wormen doen het goed. Ik heb gisteren haar hok verschoont met een laag zaagsel, dan een dikke laag stro en dan in de hoek hooi! Ze zit net zolang te wurmen tot er een mooi kuilte is en daar ligt ze in. Het stro vond ze raar maar ze is er bere zoet mee want alle strootjes moeten nu in tweeen. Tja, vrouwen en hun huishouden... het weet wat!! :) Ik vind het zo jammer dat ze me niet moet, want ze heeft in mijn ogen zo'n hoog aaibaarheids factor!! Maar ze bromt en ik ga haar maar niet met mijn aanhankelijkheid vermoeien. Ik ga wel regelmatig met Diesel, de kitten, bij haar in de buurt op de grond zitten spelen. Uiteindelijk overwint haar nieuwsgierigheid het dan en komt ze kijken. Dan doet ze trouwens wel lief naar Diesel maar ze doet net of ik er niet zit!! Ik heb er zwaar de P in dat mijn fototoestel kapot is. Diesel was gisteren met haar waterbakje en een balletje aan het spelen en het water vloog in de rondte. Jumpy zat er bij en keek er naar!!! Dat waren mooie foto's geworden!! Ik ben vanmiddag al ( stuk ongeduld dat ik ben) langs de fotozaak geweest. Helaas!! :)."

Kort intermezzo

Tja, tijdelijk verhuizen naar Moscow betekent ook tijdelijk afscheid nemen van mijn konijntje Jumpy. Ze is in goede handen, dat wist ik van het begin. Hoe is het met Jumpy? Een short overview over Jumpy in het kleindierenpensioen (Anda Blok van www.ceutelcottage.nl spreekt):

"Ze is zondagmorgen voor het eerst los de kamer door gegaan en vind alles wel spannend. Ze heeft alleen gestampt toen er vanaf een afstand door drie katten naar haar werd bekeken. Was toevallig dat ze daar zo zaten en niet met de bedoeling haar in de gaten te houden, maar ze zag het blijkbaar als bedreigend. Dus wij allebei een kat op schoot en niets meer aan de hand. Ik heb gelijk een water bakje neergezet, want de kooi gaat 's morgens gelijk open en als ze er in de avond in loopt doen we de kooi weer dicht. En verder zie ik haar niet in de kooi. We hebben een extra rek achter haar kooi gezet want ze vond het behang oud en lelijk en dat moest er af. Ze heeft volkomen gelijk, maar nu even niet!! :) Ze eet wel erg weinig hardvoer ..... maar wel een flintertje peenloof, en een centimeter peen.....Vanmorgen de caafjes los, maar ze heeft er niet naar gekeken. Wel vind ze de kitten Diesel spannend, maar Diesel mag van mij niet met haar spelen, dus klinkt er een harde "EUHHHHHH!!!!! als hij te dichtbij komt!! Wel ingewikkeld als Jumpy dan achter hem aan komt :) Het gaat goed dus!!"

Trouble and the police

Moscow's reputatie vanwege corruptie, mafia moorden en terrorisme is veelal gebaseerd op feiten, maar heeft vandaag zijn effect gehad op mijzelf. Tuurlijk, troubles moet je uit de weggaan, maar als het dan zomaar overkomt...? Wat een heerlijk dagje Kremlin moest worden, werd abrupt verstoord door een onbekende sergant van de eerste orde. Net toen we enkele kiekjes hadden gemaakt van het Rode Plein werden we aangesproken door de meneer in kwestie. Of we onze paspoorten wilden tonen. Hoewel ik vanaf dag 1 veilig met mijn legitimatiebewijs rondloop zat ik vooralsnog goed in de papieren. Toch werd snel duidelijk dat er echt iets niet in orde was. Ik had mij na 72 uur moeten registreren bij de overheid, de stempel als bewijs dat je dit had gedaan ontbrak op mijn migration card! Okay, daar sta je dan, wat nu? Altijd doen alsof je van niets weet, maar in sommige 'corrupte landen' werkt dat gewoon niet. Zeker als de taal een barriere vormt. En dus sommeerde de politieman om mee te komen naar 'zijn baas', die het allemaal in het Engels kon uitleggen. Deze man - politie in burger - riep een hoop. Toen het woord deportation' viel, kreeg ik spontaan flitsen in mijn hoofd van mijzelf in een Russische gevangenis. Maar zover kwam het niet, want Martijn werd apart genomen. Er moest onderhandeld wordcen over het losgeld dat we konden betalen om vrijuit te gaan...Met de kerst in het vooruitzicht hoefde de Rus niet lang na te denken over zijn gratificatie. Uit het zicht van het publiek maakte hij in de ondergrondse toiletten van het Kremlin ons 5000 roebels (150 euro) lichter. Dat we hiermee een aantal politiemannen voorzien hadden van een extraatje op hun maandinkomen was een feit. Snel zijn we van het plein gegaan en hebben ergens in een cafe er een biertje op gedronken. Het bezoek aan het Kremlin staat op de agenda, maar vandaag helaas niet meer. Trouble and the police, het kan je dag onaangenaam verpesten.

Bestemming bereikt

Na een vlucht van 2 uur en 35 minuten zijn we dan zondag veilig aangekomen in Moskou. Geen sneeuw, maar regen domineert vandaag het straatbeeld. Toch de regen doorstaan om alvast een stukje cultuur op te snuiven. Om maar gelijk te beginnen met het Rode Plein en het Kremlin, de topattracties van Moskou. Wat is dat indrukwekkend ! Slechts 10 minuten lopen van het appartement. Helaas was het museum gesloten en dus ga ik binnenkort op mijn gemak e.e.a. daar bekijken. Verder is opvallend dat de economie 24 uur per dag draait. Overal winkels en altijd open. Gek, had ik nooit gedacht. Terwijl ik nu in een internetcafe dit blog aan het typen ben, zie ik dat mijn tijd bijna afloopt. Ik maak er dan maar gelijk een einde aan. Sorry voor deze keer, meer Moskou soon ...

Het aftellen is begonnen ...

Nog maar 10 dagen en dan vertrek ik voor een aantal maanden naar Moskou. De weersomstandigheden zijn nog gunstig, hoewel het kwik overdag al daalt naar 5 graden onder nul! Wolletje mee dus. Alle ins & outs over mijn avontuur kun je lezen op dit blog. En wie dat wil mag altijd reageren! Tot snel!

Packing my bags for Moscow

Met nog een bruiloft in het vooruitzicht (inmiddels geweest zie foto) en Jumpy die we zaterdag onderbrengen bij een 'gastgezin' gaat het nu steeds meer kriebbelen. Moscow komt nu wel erg dichterbij. Ben nu druk bezig met het inpakken van de koffers. Heb alle winterkleding verzameld en zelfs mijn thermo-truitjes uit de ski-tas gehaald, omdat het kwik nu gemakkelijk daalt naar het vriespunt. Ook heb ik de laatste dagen benut om mijn I-pod rijkelijk te vullen met de allerlaatste hits en ook de nodige boeken en tijdschriften zijn ingekocht om de rustige momenten relaxed te benutten. Meer Moscow over een paar dagen. Nu eerst nog voorbereiden op het aanstaande huwelijk van Wilfred & Nathalie en het afscheid van mijn lieve Jumpy!